.. به دنبال چادرم می گردم! این اتاق به اون اتاق؛ توی کمد، روی تخت.... 

دوستم بهم گفت : دنبال چی می گردی؟ چادرت؟! کجا می خواهی بری؟

گفتم :سر خیابان تا جزوه ات را واسه خودم فتوکپی بزنم.

گفت: خب چند قدم که بیشتر نیست زود می آیی. چادر نمیخواهد !

(و خنده ای از شیطنت بر لبهایش نقش بست )

به یاد پوشش خودش افتادم ... گفتم: ( مثل همان دلیل خودت ) چطور تو برای رفتنِ همین مسیر خودت رو آرایش می کنی!!؟ چه فرقی دارد، اونم که چند قدم بیشتر نیست؟

گفت: ( با یک گل که بهار نمی شود) آیا با این رفتار ما (محجبه بودن) واقعاً جامعه از فساد ایمن می شود؟ به نظرم وقتی این همه بی حجاب تر از من و تو هستن، حجاب داشتن من یا تو چه فایده ای دارد؟ اگر قرار است کسی از بی حجابی من منحرف شود و به دامن گناه بیفتد، به فرض که من رعایت کنم، آنقدر بی حجاب هست که باز هم دیگران را به گناه بیندازند! پس چه فرقی می کند من با حجاب باشم یا بی حجاب؟ اگر من مثل تو با حجاب شوم یا تو مثل من شوی فرقی برای جامعه ای با این جمعیت و این بزرگی ندارد.

یک داستان جالب بخاطرم آمد، برایش تعریف کردم:

هر چه فکر میکنم میبینم

زن که باشی نمیتوانی مثل آن موقع ها بجنگی و شهیـد شوی

ولے میشود با حجاب باشی 
و
شهیـدپروری کنی...

کدام “گــــــــــیر” است…؟

   نمی دانم دست یا پـــا ؛

ولی می گفت گیـــــر است

شاید هم هــــــر دو را می گفت

حالا ماندم کدامشان گیــــــــرتر بود؟

آن چیزی که پایش بود یا این چیزی که ســــــــرم بود ؟

به هر حال احســـــاس می کردم که پای او بیشتر گیر است تا

پا و دست من

البته از شما چه پنهان ، چـــــــــادرم هم گیر هست

چشم های هــــــــــــرزه در تاروپودش گیــــــــــــر می کند…

در روزگاری که :

زن را بـ‌ه “تن” می شناسند

غیرت را “بددلی” می نامند

و باحجاب را ” اُمل” می دانند

تو همچنـان …فرشته… بمـــــان

بانوی سرزمین من...