6. حیا و شرم با محرومیت (ظاهرى) همراه است. (غررالحکم ، باب حیا)

7. حیا ، چشم پوشى کردن است. (از محرمات) (غررالحکم ، باب حیا)

8. شرم و حیا خوى پسندیده ‏اى است. (غررالحکم ، باب حیا)

9. شرم و حیا خوى زیبایى است. (غررالحکم ، باب حیا)

10. حیا و شرم با عفت و پرهیزکارى همراه است. (غررالحکم ، باب حیا)

11. حیا ، همه بزرگوارى است. (غررالحکم ، باب حیا)

12. شرم تمامى بزرگوارى و بهترین خصلت هاست. (غررالحکم ، باب حیا)

13. شرم ، انسان را از کار زشت باز دارد. (غررالحکم ، باب حیا)

14. شرم ، از خداوند بسیارى از خطاها را محو کند. (غررالحکم ، باب حیا)

15. ایمان و حیا هر دو به یک ریسمان بسته و با یکدیگر هستند و از هم جدا نشوند. (غررالحکم ، باب حیا)

16. سخاوت و حیا برترین خصلت ها هستند. (غررالحکم ، باب حیا)

17. شرم از خداى سبحان انسان را از عذاب دوزخ نگه دارد. (غررالحکم ، باب حیا)

18. حیا و شرم ، زیباست. (غررالحکم ، باب حیا)

19. عاقل ‏ترین مردم با حیاترین آنهاست. (غررالحکم ، باب حیا)

20. حیا ، باز دارنده است. (غررالحکم ، باب حیا)

21. به راستى که حیا و عفت از خلق و خو هاى ایمان است و به راستى این هر دو ، خصلت آزادگان و خوى نیکان است. (غررالحکم ، باب حیا)

22. بزرگترین مردانگى شرم است و میوه آن نیز پاکدامنى است. (غررالحکم ، باب حیا)

23. برترین شرم ها شرم از خداى سبحان است. (غررالحکم ، باب حیا)

24. ریشه مردانگى حیاست و میوه آن هم پاکدامنى است. (غررالحکم ، باب حیا)

25. بهترین شرم ها شرم از خویش است. (غررالحکم ، باب حیا)

26. بد چهره ‏اى است پر رویى. (غررالحکم ، باب حیا)

27. پیراهن حیا بر تن کن و زره وفادارى بپوش ، برادرى خود را حفظ کن ، گفتگوى با زنان را کم کن تا بلندى مرتبه ‏اى کامل شود.

(چرا؟؟ ، نظر خود را برای ما بفرستید ، از پایین صفحه) (غررالحکم ، باب حیا)

28. میوه حیا ، پاکدامنى است. (غررالحکم ، باب حیا)

29. شرم انسان از خویش میوه ایمان است. (غررالحکم ، باب حیا)

30. اساس هر بدى پر رویى است. (غررالحکم ، باب حیا)

31. سبب پاکدامنى شرم و حیا است. (غررالحکم ، باب حیا)

32. بدترین اشرار کسى است که از مردم شرم ندارد و از خداى سبحان نمى ‏ترسد. (غررالحکم ، باب حیا)

33. بر تو باد به حیا و شرم که سر آغاز نجابت و بزرگوارى است. (غررالحکم ، باب حیا)

34. به اندازه شرم و حیاست پاکدامنى. (غررالحکم ، باب حیا)

35. نهایت شرم آن است که انسان از خود شرم کند. (غررالحکم ، باب حیا)

36. شرم بسیار مرد ، نشانه و دلیل ایمان او است. (غررالحکم ، باب حیا)

37. حیا و شرم با محرومیت همراه است. (غررالحکم ، باب حیا)

38. کسى که شرم کند محروم است. (غررالحکم ، باب حیا)

39. کسى که شرمش کم باشد پارسایى ‏اش کم است. (غررالحکم ، باب حیا)

40. کسى که شرم ندارد خیرى در او نیست. (غررالحکم ، باب حیا)

41. کسى که شرم جامه او را بپوشاند عیب او از مردم پنهان ماند. (غررالحکم ، باب حیا)

42. کسى که از گفتن سخن حق شرم کند چنین کسى احمق و نادان است. (غررالحکم ، باب حیا)

43. کسى که گفتارش با شرم و حیاء همراه باشد تباهى و نابودى در کار خود ندارد. (غررالحکم ، باب حیا)

44. کسى که حیا و شرمش سبب انصاف او با تو نگردد ، دین و آیینش نتواند او را به انصاف با تو وادار کند. (غررالحکم ، باب حیا)

45. کسى که از روى مردم پروا و پرهیز نداشته باشد از خداى سبحان پروایى ندارد. (غررالحکم ، باب حیا)

46. کسى که از مردم شرم نکند از خداى سبحان نیز شرم نکند. (غررالحکم ، باب حیا)

47. سه چیز است که نباید از آنها شرم کرد : خدمت کردن به میهمان ، برخاستن انسان از جایگاه خود براى پدر و آموزگار ، و طلب حق اگر چه اندک باشد.

(غررالحکم ، باب حیا)

48. از کمال مردانگى است که از خود شرم کنى. (غررالحکم ، باب حیا)

49. چه همراه خوبى است براى سخاوت، حیا و شرم. (غررالحکم ، باب حیا)

50. چه همراه خوبى است براى ایمان ، حیا و شرم. (غررالحکم ، باب حیا)

51. پررویى مرد (او را نزد مردمان) عیبناک کند. (غررالحکم ، باب حیا)

52. هیچیک از شما نباید شرم کند از این که هر گاه از او چیزى را بپرسند که نمى ‏داند ، از این که بگوید : نمى ‏دانم. (غررالحکم ، باب حیا)

53. خصلتى ، همچون شرم و حیا نیست. (غررالحکم ، باب حیا)

54. ایمانى ، همچون سخاوت و شرم نیست. (غررالحکم ، باب حیا)

55. براى مؤمن شایسته است که از خدا شرم کند هر گاه اندیشه ‏اى مستمرّ در غیر فرمانبردارى خدا او را فرا گیرد. (غررالحکم ، باب حیا)